Op pad in Noordoost

Wie: Nicola Meinders
Wat: Groengroep Vogelenbuurt & IWCU
Waar: Vogelenbuurt en Utrecht stad

Ontmoeting in een achtertuin
Deze keer ontmoette ik een buurtbewoner in haar eigen achtertuin. Het gaat om Nicola Meinders (43) bewoner van de Vogelenbuurt. Ze is Global Marketing Manager en auteur. Ze heeft net een eigen boek in het Engels en in het Nederlands geschreven over de WO2, te vinden op www.survivorbook.nl. Ze vindt het belangrijk om actief, avontuurlijk en sociaal contact te hebben. Goede contacten met mensen van allerlei achtergronden. Tenslotte staat natuur ook op haar lijstje van dingen die ze belangrijk vindt. Vanuit hier doet ze ook heel veel voor de wijk, waar ze inmiddels al 15 jaar woont.

Groengroep Vogelenbuurt
Tijdens een burendag op het Koekoeksplein kwam ze in contact met mensen die de Groengroep Vogelenbuurt hadden opgericht. Ze sloot zich gelijk aan want ze vond de bomenspiegels in haar straat er altijd zo zielig uitzien. Ook anderen mensen reageerden enthousiast via de straatapp. Uiteindelijk waren ze met ongeveer tien buurtbewoners. Ze kregen vervolgens een klein budget van de Gemeente voor bloemen en planten. Ze zijn samen aan de slag gegaan en binnen een weekend was alles geplant. Inmiddels is Nicola geen onderdeel meer van de groep, maar ze onderhoudt nog steeds de boomspiegels. De Facebook groep Groengroep Vogelenbuurt beheert ze nog wel.

Internationale vrouwencontactgroep Utrecht
Naast groene vingers zet Nicola zich ook in voor de vrouwelijke expats via de IWCU - International Women’s Contact Utrecht(https://www.iwcu.nl/ ). Nicola is uit eigen ervaring gaan deelnemen bij de club. Ze heeft in verschillende landen gewoond maar komt oorspronkelijk uit Newcastle upon Tyne, Engeland. Iedereen praat daar met elkaar en het contact is heel toegankelijk. Toen ze 15 jaar geleden naar Utrecht verhuisde had ze hier hetzelfde contact verwacht, maar dit viel haar behoorlijk tegen. De toegankelijkheid om nieuw contact te maken buiten haar werk viel tegen en ze bleef steeds afhankelijk van een tiental kennissen.     

Thuis via Mums and tots
Toen ze bij het consultatiebureau was met haar oudste dochter hoorde ze iemand die moeite had met de Nederlandse taal. Ze hielp de vrouw en bood aan om nog een kopje thee samen te drinken. De vrouw was ontroerd. Nicola had misschien wel gehoopt dat iemand dit ook haar had aangeboden toen ze in Utrecht kwam wonen. Na de geboorte van haar tweede dochter voelde ze zich nog eenzamer. De vrouw van het consultatiebureau zat inmiddels bij de IWCU club. Nicola besloot zich aan te sluiten bij de ‘Mums and tots’ (Moeders en peutersgroep). Het was als een warm bad, er waren allerlei moeders met jonge kinderen en ze communiceerden het Engels. Er waren vrouwen van uit de hele wereld die in Utrecht terecht waren gekomen. Daar heeft ze haar beste vriendinnen ontmoet, die ze inmiddels al meer dan 11 jaar kent. Inmiddels voelt Utrecht echt als thuis.

IWCU
‘We are an English-speaking social club, run by members, for members. Our community includes over 150 members from 30 different countries. Together, we organise a calendar full of activities and events across the province of Utrecht.’’
Nicola is ook bestuurslid geweest bij de vereniging; ze was voorzitter en was ook verantwoordelijk voor de goede doelen. Alles wat er gebeurt wordt gedaan door vrijwilligers. Er is elke maand een vaste agenda waarin heel veel activiteiten staan die je kan doen. Het is dus voor iedereen van alle leeftijden die op zoek is naar contact. De spreektaal Engels is hetgeen wat verbindt. Er zijn veel expats maar ook Nederlandse vrouwen, die naar Utrecht komen en die kunnen zich eenzaam voelen. Een oppervlakkige klik is makkelijk, maar echt sociaal actief is toch moeilijker.

Lievelingsplek
Ik vroeg Nicola nog naar haar lievelingsplek in de wijk. Dat was de muur naast het fietspad wat dwars door het Griftpark loopt. Ze hebben van een saaie muur een hele fleurige muur gemaakt en ze fietst er met plezier langs, bijna elke dag.