Monique is een manusje-van-alles
Wittevrouwen is de eerste wijk waar ik me echt een buurtbewoner in goed contact met buurtgenoten voel.
Dat zegt Monique van der Linden, een van onze actieve wijkbewoners. Ze stelt zichzelf hieronder voor.
Wie ben je en waar woon je?
Ik ben een manusje-van-alles, ook in de Buurtbel, en dat bevalt me prima. Wittevrouwen is de eerste wijk waar ik me echt een buurtbewoner in goed contact met buurtgenoten voel. Ik ben geboren (op 1 december 1962) en getogen in Utrecht, opgegroeid in Oudwijk en heb in Buiten-Wittevrouwen op de lagere school (RK Montessori in de Pallaesstraat) gezeten. Daarna naar St. Bonifatius College (gymnasium alfa met wiskunde) en toen aan Universiteit Utrecht Geschiedenis gestudeerd. Tijdens mijn studie begonnen met lesgeven aan tbs’ers, Nederlandse analfabeten en eerstejaarsstudenten. In 2000 heb ik een fijn huis in de Gildstraat vlakbij de Poortstraat gekocht waar ik onder meer dankzij veel burenplezier in mijn eentje woon. Meer geluk dan wijsheid!
Na 40 jaar arbeidzaam leven in het onderwijs (bij ROC Midden Nederland en voorlopers) ben ik nu sinds mijn 60e met prepensioen naast een energiegevende bijbaan als flexkracht ondersteunend begeleider bij de Tussenvoorziening voor dak- en thuislozenopvang etcetera. Heel fijn om gelijkwaardig en gezellig met deze gasten om te gaan. Dus dit blijf ik voorlopig doen.
Wat vind je leuk om met buren, in de buurt te doen?
Sinds 2001 organiseren we elk jaar een Straatfeest voor een aantal huizenblokken in de Gildstraat en de Dadelstraat bij ons om de hoek. Zo maken we op ontspannen wijze dieper kennis met elkaar en doen we soms originele dingen. Zo hielden we ooit een veiling van onze diensten voor de buren en zo hebben we elkaars ramen gelapt, boeken geordend en whisky geproefd en wat dies meer zij! Ook hebben we vogelhuisjes gemaakt en op straat gehangen. We doen nog veel meer en elke keer houden we Open podium. Sinds een aantal jaar zit ik in de straatfeestcommissie. Zelfs tijdens corona hielden we Opendeurpodium met optreden voor je eigen huis. Dit stimuleerde mij om ook maar eens voor de straatbewoners te zingen: Laat me, Ik doe wat ik doe, Telkens weer!
Met een clubje buurvrouwen zijn we meerdere malen op buurvrouwenweekend geweest, onder meer in een natuurhuisje op Schiermonnikoog en in de Biesbosch. Ook eten we soms samen of gaan we naar de film of culturele evenementen. Ook bieden we elkaar hulp, van het lenen van een eitje tot ziekenbezoek.
Wat is je betrokkenheid bij de Buurtbel?
De tweede bijeenkomst Hallo Wittevrouwen in de Paardenkathedraal bracht me in de groengroep Groene Vrouwen. Ik voel voor meer groen (en meer koelte en minder auto’s en parkeerplaatsen) in Wittevrouwen. Sinds vier jaar ben ik een tuinder bij ATV de Pioniers, een heerlijk openbaar tuinenpark op vijf minuten fietsafstand, groen raakt me steeds meer. Daarom doe ik ook af en toe mee aan het plandelen (zwerfafval verwijderen) in het Griftpark op de tweede dinsdag van de maand, of soms gewoon in onze eigen Gildstraat. Verder ben ik geregeld gastvrouw bij het Buurtbelbakkie op de woensdagochtend, werk ik mee aan de communicatie en ben ik sinds kort lid van de kerngroep met andere actieve Wittevrouwen. Ik verveel me nooit!
Buurtbel Wittevrouwen brengt de wijk bij elkaar. We stellen graag onze buren voor. Wil je meer verhalen van buurtbewoners lezen? Bekijk dan de portretjes van onze buurtbewoners.
